MEHMET AKİF ERSOY SÖZLERİ
Mehmet Akif Ersoy 20 Aralık 1873 tarihinde İstanbul’da doğmuş ve 27 Aralık 1936 tarihinde İstanbul’da vefat etmiştir. İstiklal Marşını Türk Milletine bağışlayan Mehmet Akif Ersoy ”Vatan şairi ve Milli şair” unvanlarıyla anılır. Mehmet Akif Ersoy, Türk Edebiyatının en önemli şairlerinden biridir. İstiklal Marşının yanı sıra Çanakkale Destanı, Bülbül ve 1911-1933 yılları arasında yayımladığı yedi şiir kitabındaki şiirleri biraraya getiren Safahat en önemli eserlerindendir. Kurtuluş savaşı sırasında milletvekili olarak 1. TBMM’de yer almıştır. Mehmet Akif Ersoy her konuda güzel sözler ortaya koymuştur. İstiklal Marşı şairimizden sizler için edebi güzel sözler hazırladık iyi okumalar dileriz
Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırtmasın.
Ağlarım, ağlatamam, hissederim, söyleyemem. Dili yok kalbimin ondan ne kadar bizarım.
Artık iki yüzlüleri sevmeye başladım çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım.
Şarka bakmaz, garbı bilmez, edepten yok payesi bir kızarmaz yüz, bir yaşarmaz göz bütün sermayesi.
İz bırakanlarla senin aranda basit bir fark var sadece: Onlar ömür boyu gayret ediyorlar ; sen ömür boyu hayret ediyorsun.
Ne irfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır. Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak, alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Ağlarım, ağlatamam, hissederim, söyleyemem. Dili yok kalbimin ondan ne kadar bizarım.
Bekayı hak tanıyan, sa’yi bir vazife bilir, Çalış, çalış ki beka sa’y olursa hak edilir.
Güvenme insanların samimiyetine, menfaatleri için gelirler vecde; vaat etmeseydi Allah cenneti, O’na bile etmezlerdi secde.
Hatırlar mısın? Doğduğun zaman, sen ağlardın gülerdi alem. Öyle bir yaşam sür ki, mevtin sana hande olsun. Halka matem.
Yumuşak başlı isem kim dedi uysal koyunum; kesilir belki ama çekmeye gelmez boyunum.
ÖZLÜ SÖZLER
Bana dünyada ne yer kaldı, emin ol, ne de yâr,
Arıyorum göçmek için başka zemin, başka diyar.
Hangi bir derdim için ağlayayım, bilmiyorum.
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım !
İmandır o cevher ki ilahi ne büyüktür!
İmansız olan paslı yürek sinede yüktür!
Artık iki yüzlü insanları sevmeye başladım. Çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım.
Ölen insan mıdır, ondan kalacak şey: Eseri;
Bir eşek göçtü mü, ondan da nihâyet: Semeri.
Geçmişten adam hisse kaparmış… Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa, yarım hisse mi verdi?
Tarihi tekerrür diye ta’rîf ediyorlar;
Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?
Allah’a dayan, sâye sarıl, hikmete râm ol…
Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.
Dünya neye sâhipse, onun vergisidir hep;
Medyûn ona cem’iyyeti, medyûn ona ferdi.
Medyûndur o ma’sûma bütün bir beşeriyyet.
Yâ Rab, bizi mahşerde bu ikrâr ile haşret.
Bunaldım kendi kendimden, zaman ıssız, mekân ıssız;
Ne vahşetlerde bir yoldaş, ne zulmetlerde tek yıldız!
Eski, eski olduğu için atılmaz, fena olursa atılır. Yeni, yeni olduğu için alınmaz, iyi olursa alınır.
Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak, Alçak bir ölüm varsa budur ancak.
Ey, bütün dünya ve mâfiha ayaktayken, yatan!
Leş misin, davranmıyorsun? Bari Allahtan utan.
Cemâatsiz imamlar, kirli yüzler, secdesiz başlar; “Gazâ” nâmiyle dindaş öldüren biçâre dindaşlar.
Cehennem olsa gelen göğsümüzde söndürürüz;
Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz!
Daha fazla güzel söz için tıklayınız
Mehmet Akif Ersoy hakkında daha fazla bilgi için tıklayınız